«
Previous
راءیگان
»
Next
rā`egān (rā`c= rāh, q.v.+gān), adj. & adv. 'Found or picked up on the road'; acquired without labour; gratuitous; useless, unprofitable, bootless, vain;—gratis; in vain:—rā`egān jānā, v.n. To be thrown away, be wasted, be lost, be in vain:—rā`egān karnā, v.t. To render useless or vain; to throw away, waste, lose:—rā`egān honā, v.n.=rā`egān-jānā, q.v.
Origin: Persian