«
Previous
دہ
»
Next
dih, děh [fr. dādan, rt. dā= Zend dā= S. दा;—P. dihum = Zend dadhāmi = S. ददािम], part. adj. & s.m. Giving, occasioning;—a giver, etc. (used in comp., e.g. ārām-dih, 'Giving ease or comfort, comforting; comforter').
Origin: Persian