«
Previous
دانش
»
Next
दािनष dānish (dān, q.v.+ish= Zend she), s.f. Knowledge; science; learning:—dānish-āmoz, s.m. Student; beginner; tyro:—dānishmand, adj. Learned; wise, sagacious:—dānishmandī, s.f. Learning, science; wisdom:—dānish-war, adj.=dānish-mand, q.v.:—dānishwarī, s.f.=dānish-mandī.
Origin: Persian